Een klein ploegje masters, Lidia, Marja, Friderika en Loekie namen deel aan de Dutch Open in het Kristalbad in Apeldoorn. Een klein ploegje omdat veel wedstrijdmasters ook trainer zijn en in die functi e bij de de NK en Kring Speedo Finales moesten zijn.
Het weekend van de Dutch Open is een weekend waar altijd naar uit gezien wordt. Niet als wedstrijd, maar als training. Noem het maar het trainingskamp voor de masters. Het is vooral de gezelligheid, het iedereen weer zien, het tijd hebben om met iedereen uitgebreid te kletsen . Op de zaterdagavond is er bovendien een gezellige BBQ.
De wedstrijden zelf worden gebruikt om dingen in uit te proberen, want wij zien het dus als een goede training: welke techniekopdracht geef ik mezelf mee, wat kan ik doen met de baanverdeling enz.. Er worden daarom ook vaak wat langere nummers gezwommen. Goede tijden zijn dus geen doel in Apeldoorn. Maar soms gebeurt dat toch per ongeluk. Loekie is nooit zo onder de indruk van wat frisser water (en het water is fris). Ze wilde dit jaar eens kijken of ze de (langere) vrije slag nummers weer aan kon. Bij de 1500 meter vrijdagavond zat ze zich te verbijten terwijl ze voor Friderika , Marja en Lidia de bordjes omdraaide: ’Ik wil dit ook weer!’ De volgende ochtend eindelijk weer een 800 meter en en het was voor Loekie weer ouderwets genieten op een lang nummer. De rest van het weekend genoot ze ervan om op de andere nummers weer echt te kunnen racen.
Verder was het prima weer en gelukkig droog. Na een frisse duik was er wel even een dikke jas en lange broek nodig om op te warmen, maar vooral zaterdag was het zonnig. Jorick en Tristan waren soms supporter maar vermaakten zich vooral de hele dag in het water, op het springkussen en in de speeltuin Leuk dus ook dat er ook nog andere supporters aanwezig waren. Conny, Helma en Peter zwommen niet maar kwamen wel even kijken hoe de rest het er vanaf bracht en natuurlijk ook voor het bijkletsen met anderen.
maandag 14 juni 2010
zaterdag 5 juni 2010
NK Masters 7, 8, en 9 mei 2010
Onze resultaten stonden dit toernooi in het kader van de sandwichformule. Voor degenen die dit begrip niet kennen: trainers (en bijna alle wedstrijdmasters zijn trainer) verpakken tijdens het coachen van de zwemmers de dingen die nog niet zo goed gingen in twee positieve opmerkingen. Bij ons gold voor bijna allemaal: De start was goed, wat daarna kwam, daar moeten wij nog aan werken, (waarschijnlijk door meer te trainen), maar de finish was uitstekend (waarschijnlijk omdat wij dan blij waren dat het erop zat).
Er waren natuurlijk ook lichtpuntjes. Allereerst de sfeer, niet onbelangrijk. Wij vormen een groep die altijd nog wel iets positiefs in ons zwemmen en dat van anderen kunnen ontdekken. Daarnaast werden er goede resultaten geboekt door de nieuwkomers in onze mastersgroep. Mark zwom twee pr´s en zat er één keer twee honderdste boven. Ook Rob was zeer tevreden over zijn tijden. Frederik wordt al een echte master, heeft niet veel getraind maar zag zijn tijden niet al teveel achteruit gaan. Peter verliet op de schoolslag in zijn leeftijdscategorie als laatste het startblok, maar kwam ook als laatste boven water en was toen ver voor de anderen. Hij zwom een pr en viel daarmee in de prijzen. Ook Lidia zag een lichtpuntje in de 200 wissel. Ze kon na de vlinderslag goed doortrekken, vooral op de schoolslag. Loekie zwom tijden die zij voor zichzelf niet mogelijk hield op dit moment. De 50 vrij ging steeds sneller. In de eerste estafette 46+, daarna persoonlijk 44.44 en vervolgens de volgende dag in de tweede estafette een tijd van 43.10. Jammer dat het toernooi niet een paar dagen langer duurde. Marja zwom een nmr op de 100 school. Edwin was net een paar weken ziek geweest. Toch liet hij nog heel wat leeftijdsgenoten achter zich. Henriëtte haalde op de 200 rug net niet de tijd die zij wilde zwemmen, maar zette dit op de 100 rug even recht. Ron en Friderika waren niet zo tevreden met hun tijden. Desondanks brachten zij beiden wel medailles en een pr mee naar huis.
De estafettes gingen erg goed: een WERELDRECORD op de 4x100 vrij dames 160+ en twee eerste plaatsen voor de 200+ ploeg op de 4x50 wissel en 4x 50vrij.
De 4x100 vrij dames 160+ ging voor het WMR. Naast hen lag een Hongaarse ploeg met een hele snelle inschrijftijd, maar in de categorie 120+. Niet bang voor ze zijn en je niet op laten jutten waarschuwde Lidia dus. Dat advies volgde de ploeg goed op. Al na het eerste keerpunt lagen de Hongaren een flink stuk achter en bij de finish was het wereldrecord binnen!
Er waren natuurlijk ook lichtpuntjes. Allereerst de sfeer, niet onbelangrijk. Wij vormen een groep die altijd nog wel iets positiefs in ons zwemmen en dat van anderen kunnen ontdekken. Daarnaast werden er goede resultaten geboekt door de nieuwkomers in onze mastersgroep. Mark zwom twee pr´s en zat er één keer twee honderdste boven. Ook Rob was zeer tevreden over zijn tijden. Frederik wordt al een echte master, heeft niet veel getraind maar zag zijn tijden niet al teveel achteruit gaan. Peter verliet op de schoolslag in zijn leeftijdscategorie als laatste het startblok, maar kwam ook als laatste boven water en was toen ver voor de anderen. Hij zwom een pr en viel daarmee in de prijzen. Ook Lidia zag een lichtpuntje in de 200 wissel. Ze kon na de vlinderslag goed doortrekken, vooral op de schoolslag. Loekie zwom tijden die zij voor zichzelf niet mogelijk hield op dit moment. De 50 vrij ging steeds sneller. In de eerste estafette 46+, daarna persoonlijk 44.44 en vervolgens de volgende dag in de tweede estafette een tijd van 43.10. Jammer dat het toernooi niet een paar dagen langer duurde. Marja zwom een nmr op de 100 school. Edwin was net een paar weken ziek geweest. Toch liet hij nog heel wat leeftijdsgenoten achter zich. Henriëtte haalde op de 200 rug net niet de tijd die zij wilde zwemmen, maar zette dit op de 100 rug even recht. Ron en Friderika waren niet zo tevreden met hun tijden. Desondanks brachten zij beiden wel medailles en een pr mee naar huis.
De estafettes gingen erg goed: een WERELDRECORD op de 4x100 vrij dames 160+ en twee eerste plaatsen voor de 200+ ploeg op de 4x50 wissel en 4x 50vrij.
De 4x100 vrij dames 160+ ging voor het WMR. Naast hen lag een Hongaarse ploeg met een hele snelle inschrijftijd, maar in de categorie 120+. Niet bang voor ze zijn en je niet op laten jutten waarschuwde Lidia dus. Dat advies volgde de ploeg goed op. Al na het eerste keerpunt lagen de Hongaren een flink stuk achter en bij de finish was het wereldrecord binnen!
Abonneren op:
Posts (Atom)
